Dziś Wielki Czwartek – dzień kapłaństwa i Eucharystii

W Wielki Czwartek Kościół katolicki rozpoczyna Triduum Paschalne. Chrześcijanie wspominają tego dnia Ostatnią Wieczerzę, na której Jezus ustanowił sakramenty Eucharystii i kapłaństwa. Z powodu pandemii koronawirusa, w tym roku Msze św. Krzyżma w wielu diecezjach zostały przeniesione na inny termin, a w pozostałych podobnie jak Msze Wieczerzy Pańskiej odbędą się bez udziału wiernych, którzy zgromadzą się na transmisjach telewizyjnych i internetowych.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Co roku rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego w kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawiali Mszę św. Krzyżma. Podczas niej biskup święcił oleje (chorych i krzyżmo), które przez cały rok służą przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Kapłani koncelebrujący ze swoim biskupem odnawiali przyrzeczenia kapłańskie. Msza Krzyżma jest wyrazem jedności i wspólnoty duchowieństwa diecezji. W tym roku z powodu pandemii koronawirusa Msze św. Krzyżma w wielu diecezjach zostały przeniesione na inny termin, albo odbędą się z ograniczoną liczbą uczestników.

Wieczorem w kościołach parafialnych i zakonnych Mszą Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Przed rozpoczęciem liturgii opróżnia się tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Odtąd aż do Nocy Zmartwychwstania pozostaje ono puste.

Msza św. ma charakter bardzo uroczysty. Jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji.

Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie nakazał apostołom: “To czyńcie na Moją pamiątkę”. Tradycja upatruje w tych słowach ustanowienie służebnego kapłaństwa, szczególne włączenie apostołów i ich następców w jedyne kapłaństwo Chrystusa.

W tym roku Msze Wieczerzy Pańskiej odbędą się bez fizycznego udziału wiernych, którzy jednak mogą uczestniczyć w tej wyjątkowej Mszy św. łącząc się duchowo za pośrednictwem transmisji telewizyjnych i internetowych.

Mandatum

W liturgii podczas śpiewu hymnu “Chwała na wysokości Bogu”, którego nie było przez cały Wielki Post, biją dzwony. Po homilii w poprzednich latach miał miejsce obrzęd umywania nóg. Główny celebrans (przeważnie jest to przełożony wspólnoty – biskup, proboszcz, przeor), umywał i całował stopy dwunastu mężczyznom. Przypomina to gest Chrystusa i wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć. W tym roku, z powodu zagrożenia związanego z pandemią rezygnuje się z tego zwyczaju.

Po Mszy św. rusza procesja do tzw. ciemnicy. Tam rozpoczyna się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wymownym znakiem odejścia Jezusa, który po Ostatniej Wieczerzy został pojmany, jest ogołocenie centralnego miejsca świątyni, czyli ołtarza. Aż do Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje bez obrusu, świec i wszelkich ozdób.

źródło: ekai.pl